η υπαγόρευση

См. также в других словарях:

• υπαγόρευση — η / ὑπαγόρευσις, ορεύσεως, ΝΜΑ [ὑπαγορεύω] νεοελλ. 1. απαγγελία κειμένου σε κάποιον ή σε κάποιους, συνήθως σε αργό ρυθμό, προκειμένου να γραφεί ή να επαναληφθεί προφορικά («διαβάζει σε ρυθμό υπαγόρευσης») 2. παρακίνηση, συμβουλή, νουθεσία («η… …   Dictionary of Greek

• υπαγόρευση — η 1. απαγγελία κειμένου μπροστά σε άλλον, για να το γράψει αυτός ή να το επαναλάβει προφορικά: Έγινε η υπαγόρευση των εξεταστικών θεμάτων στους μαθητές. 2. μτφ., παρακίνηση, υπόδειξη, επιταγή, συμβουλή: Φέρεται έτσι από τις υπαγορεύσεις του… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• ὑπαγορεύσῃ — ὑπαγορεύσηι , ὑπαγόρευσις suggestion fem dat sg (epic) ὑπαγορεύω dictate aor subj mid 2nd sg ὑπαγορεύω dictate aor subj act 3rd sg ὑπαγορεύω dictate fut ind mid 2nd sg ὑ̱παγορεύσῃ , ὑπαγορεύω dictate futperf ind mp 2nd sg ὑ̱παγορεύσῃ , ὑπαγορεύω… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• υποβολή — (από το ρήμα υποβάλλω, βάζω κάτω από άλλον, βάζω κάτι στην κρίση ανωτέρου μου, υπαγορεύω κάτι, εξαναγκάζω κάποιον να υποστεί την επιρροή μου). Υ. υπάρχει όταν προτείνουμε ή εισηγούμαστε μια ιδέα ή μια πράξη σε άλλον. Στο θέατρο λέγεται η… …   Dictionary of Greek

• κανονάρχισμα — και κανονάρχημα, το [κανοναρχίζω] 1. το έργο τού κανονάρχη, η υπαγόρευση τών ψαλλόμενων κανόνων, δηλ. εκκλησιαστικών ύμνων, στον ψάλτη 2. μτφ. υπαγόρευση, εισήγηση, υποκίνηση, υποβολή …   Dictionary of Greek

• ιερόθεος — I Όνομα ιεραρχών της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Μητροπολίτης Μονεμβασίας (16ος αι.). Ήταν μαθητής του Θεοφάνη Ελεαβούλκου και δάσκαλος του πατριάρχη Ιερεμία του Τρανού, τον οποίο υπερασπίστηκε με σθένος στα χρόνια του διωγμού του. Όταν το 1579 …   Dictionary of Greek

• υπήχησις — ήσεως, ἡ, Α [ὑπηχῶ] 1. αντήχηση 2. υπόδειξη, υπαγόρευση …   Dictionary of Greek

• υπαγορία — ἡ, ΜΑ [ὑπαγορεύω] 1. υπαγόρευση 2. σύνταξη, σύνθεση μσν. ύφος αρχ. ερμηνεία, εξήγηση …   Dictionary of Greek

• υπογράφω — ὑπογράφω ΝΜΑ [γράφω] 1. γράφω με το ίδιο μου το χέρι το όνομά μου στο τέλος κειμένου ή εγγράφου, βάζω την υπογραφή μου (α. «πρέπει να υπογράψω όλα τα έγγραφα σήμερα» β. «Κύριλλος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας ὑπέγραψα», Σύν. Εφ. γ. «ὁ δεῑνα ὑπέγραψα… …   Dictionary of Greek

• υπογραφέας — ο / ὑπογραφεύς, έως, ΝΜΑ, και λόγιος τ. θηλ. ὑπογραφεύς Ν νεοελλ. 1. υπάλληλος εξουσιοδοτημένος να υπογράφει τα υπηρεσιακά έγγραφα 2. βαθμός υπαλλήλου, κατώτερος από τού γραφέα μσν. αρχ. ο ιδιαίτερος γραμματέας τού αυτοκράτορα αρχ. 1. αυτός που… …   Dictionary of Greek

• Ιαπωνία — Επίσημη ονομασία: Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας Έκταση: 377.835 τ. χλμ. Πληθυσμός: 126.771.662 (2001) Πρωτεύουσα: Τόκιο (8.130.408 κάτ. το 2000)Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Ασίας, χωρίς σύνορα στην ξηρά με άλλη χώρα. Βρέχεται στα Β από την… …   Dictionary of Greek